|
|
Herkenbaar aan deze unieke combinatie van kenmerken
- oever-/water-/moerasplant
- zigzaggende stengel met afnemende diameter
- 5 tot 15 schermstralen met witte (zelden paarse) bloemetjes
|
Algemeen
Watertorkruid is een overblijvende, heldergroene, 1 van de meest opvallende schermbloemige planten aan waterkanten, in moerasbossen of in greppels en beken. Vaak staat ze ook in het water tot soms wel 1 meter diep. Liefst staat ze daar waar de waterstand enigszins varieert. Alleen bij droogstand kan ze kiemen.
In het kustgebied is ze vrij zeldzaam, elders algemeen voorkomend, behalve in Zuid-Limburg. Daar ontbreekt ze.
Ze bloeit vanaf juni tot en met augustus en is 30 tot 120 cm hoog.
|
Bloem
De bloemen zijn wit (zelden paars), staan in een meervoudig, wat afgevlakt scherm en hebben 5 ongeveer even grote kroonbladen van 1 mm. Daar waar de stengel overgaat in de schermstralen zit geen omwindsel, de kleinere schermen hebben wel een aantal omwindselblaadjes. Die zijn langer dan de bloemstelen.
Blad en stengel
De zigzaggende stengel is opvallend. Hogerop in de plant staat er op elk zigzag punt een blad en daartegenover een scherm. Onderaan is de stengel zeer dik en wordt naar boven toe steeds smaller. De bladeren zijn meervoudig geveerd en hebben eironde tot langwerpige slippen. Ondergedoken bladeren, indien aanwezig, hebben zeer fijne, draadvormige slippen.
De bladschedes zijn onderaan duidelijk zichtbaar en stengelomvattend. Bij de bovenste bladeren zijn ze kleiner, niet stengelomvattend en daarom minder duidelijk.
Weetjes
Alle torkruiden, dus ook watertorkruid, zijn giftig.
Zwemmende vogels zorgen voor de verspreiding van de op het water drijvende vruchtjes van watertorkruid.
Vergelijkbare soorten
Pijptorkruid en watertorkruid komen ongeveer op dezelfde plaatsen voor.
Het verschil tussen beide is goed te zien aan de hand van het aantal schermstralen.
De schermen van pijptorkruid bestaan 2 tot 5 kleine schermen, die elkaar niet raken. De schermen van watertorkruid bestaan uit 5 tot 15 kleine schermen.
De bladsteel van watertorkruid is met merg gevuld, die van pijptorkruid niet en de stengel van pijptorkruid is op de knopen duidelijk ingesnoerd.
Naast pijptorkruid zijn er meerdere witte schermbloemigen, die voorkomen op natte/vochtige plaatsen, zoals zilt torkruid, kleine melkeppe, gevlekte scheerling en waterscheerling. Deze soorten zijn met name door middel van de bladvorm van elkaar te onderscheiden.
|
|
Algemeen
- schermbloemenfamilie (Apiaceae)
- overblijvend
- algemeen
- 30 tot 120 cm
-
verspreiding
Bloem
- wit (zelden paars)
- vanaf juni t/m augustus
- meervoudig scherm
- 2 mm
- stervormig
- 5 kroonbladen, niet vergroeid
- 5 kelkbladen
- 5 meeldraden
- 2 stijlen
Blad
- verspreid
- meervoudig samengesteld
- meervoudig geveerd
- langwerpig tot eironde slippen
- top spits
- rand gaaf of veerspletig
- voet (half) stengelomvattend, wigvormig of gevleugeld
- veernervig
Stengel
- rechtop
- kaal en zigzaggend
- rolrond
- hol
- geribd of geribbeld |
Bewerkte botanische illustratie van
watertorkruid (Oenanthe aquatica).
|
|
