|
Herkenbaar aan deze unieke combinatie van kenmerken
- de grote, klokvormige, meestal roze, hangende bloemen,
- waarvan de binnenzijde gevlekt is én
- die in een lange, aarvormige, eenzijdige tros staan
|
Algemeen
Vingerhoedskruid is een overblijvende, vaak twee-jarige, zeer giftige plant van 30 tot 150 cm hoog, soms nog hoger.
Ze komt algemeen voor in de oosten, midden en zuiden van het land en in de duingebieden. Elders is ze vrij zeldzaam.
Ze wordt ook aangeboden als tuinplant en is vaak verwilderd.
Ze groeit op vochtige tot droge, matig voedselrijke, tot voedselrijke grond in bossen, op kapvlakten en op omgewerkte, beschaduwde grond.
|
Bloem
Vingerhoedskruid bloeit vanaf mei tot en met oktober met grote klokvormige bloemen, die in een eenzijdige, aarvormige tros staan.
De binnenkant van de bloemen is behaard en gevlekt. Meestal zijn de bloemen roze, maar ze kunnen ook geheel wit zijn.
Ook de witte zijn aan de binnenkant gevlekt. De vlekken zijn donkerrood met een witte rand.
Blad
De rozetbladeren en de onderste bladeren kunnen tot 40 cm groot worden en zijn gesteeld. De bovenste zijn kleiner, korter gesteeld of zittend.
Vergelijkbare soorten
Vingerhoedskruid is niet te verwarren met een andere plant. Geel vingerhoedskruid komt ook in Nederland voor, in Zuid-Limburg, maar is in alles veel kleiner, minder behaard en heeft klokvormige, lichtgele bloemen, die aan de binnenzijde niet gevlekt zijn.
|
|
Algemeen
- weegbreefamilie (Plantaginaceae)
- overblijvend, vaak 2-jarig
- algemeen tot vrij zeldzaam
- vaak verwilderd
- ook als tuinplant
- 30 tot 150 cm
-
verspreiding
Bloem
- roze, soms wit
- vanaf mei t/m oktober
- aarvormige tros
- klokvormig
- 4 tot 5 cm
- 4 kroonbladen, vergroeid
- 5 kelkbladen
- 4 meeldraden
- 1 stijl
Blad
- verspreid en rozet
- enkelvoudig
- langwerpig
- top spits
- rand gekarteld
- voet wigvormig
- netnervig
- onderkant zacht behaard
Stengel
- rechtop
- kort zacht behaard
- rolrond
|
Bewerkte botanische illustratie van vingerhoedskruid (Digitalis pupurea).
|
|